นวัตกรรม ผ้ากันเปื้อนแปลงร่าง

โรงเรียนเล็กโกเมศอนุสรณ์ โดย

1. เด็กชายทยากร ชูพลสัตย์ ชั้น ป.3

2. เด็กหญิงดวงกมล   อยู่ยอด  ชั้น ป.4

3. เด็กหญิงโชติณิช โปรตระยานนท์ ชั้น ป.5

4. เด็กหญิงกชพร   แก้วบรรจักร  ชั้น ป.5

5. เด็กหญิงดาริกาพร นรินทร์ ชั้น ป.5

ครูที่ปรึกษา

ครูอรุณรัตน์   เณรแก้วและครูปรานี นิสีดา

ประเด็นที่1 เป้าหมายแรงจูงใจในการสร้างนวัตกรรม

🍭ทำเพื่อ : ที่มาของนวัตกรรมนี้เกิดจากการที่นักเรียนได้สร้างชิ้นงานผ้ากันเปื้อนแล้วสนใจที่อยากจะเพิ่มมูลค่าของผ้ากันเปื้อนว่ามันสามารถนำไปต่อยอดอะไรได้บ้างจึงช่วยพากันคิดออกมาซึ่งก็ได้พบว่าจริงๆแล้วผ้ากันเปื้อนสามารถมีจุดเริ่มต้นมาจากเศษผ้าหรือสามารถนำไปต่อยอดเพิ่มช่อง เพื่อใช้ประโยชน์อีกหลากหลายด้าน

ประเด็นที่2 ไอเดียการพัฒนา กระบวนการพัฒนามีลำดับขั้นตอนใดบ้าง

🍭แก้ไข+พัฒนา : การเพิ่มมูลค่าให้กับผ้ากันเปื้อนจะช่วยแก้ไขปัญหาในเรื่องของ การเพิ่มมูลค่าให้กับของเหลือใช้ , การให้เด็กรู้จักใช้เวลาว่างกับของที่มีอยู่รอบตัวให้เกิดประโยชน์ , การรู้จักให้เด็กคิดวางแผนสร้างสรรค์สิ่งของที่มีอยู่แล้วต่อยอดให้ยิ่งขึ้นไปอีก (เอา 3R มาใส่เพิ่มได้)

ประเด็นที่3 ผลลัพธ์/ประโยชน์ Feedback ผลจากผู้ใช้นวัตกรรม 

🧶 ใส่ไอเดียของเด็กไปเลยวันนั้นเด็กแตกออกมาเป็นอะไรบ้างมันก็เป็นการต่อยอดอย่างนึง🧶

-     จากการทดลองนำไปใช้พบว่าผ้ากันเปื้อนแปลงร่างของเราสามารถใช้งานได้จริง ตามที่เราแปลงร่าง

ประเด็นที่4 แนวทางการพัฒนาต่อยอดนวัตกรรมในอนาคต

-     จากมีการปรับแก้และออกแบบใช้เวลาในการพัฒนาชิ้นงานในระยะเวลา 2 เดือน และในอนาคตคาดว่าผ้ากันเปื้อนแปลงร่างของเราจะสามารถแปลงร่างเป็นสิ่งๆต่างๆได้อีกมากมายตามการใช้งานจริง

ภาพผลงานหรือนวัตกรรม